ವೈರಸ್ ಕೊಲ್ಲೋ ಶಾರ್ಕ್!

ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಜೀವಕೋಶವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಧನಾತ್ಮಕ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶದ ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕಾಡುತ್ತವೆ. ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ವೈರಸ್ಗಳು ವಂಶಾಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದಾದರೆ ಈ ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳು ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಿಗಲೇಬೇಕು. ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಹೊದಿಕೆಯಿರುವಾಗ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಈ ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳು ಸಿಗುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ? 

ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮನುಷ್ಯ ಅದೆಷ್ಟು ಭಯಭೀತನಾಗಿದ್ದನೆ! ಒಂದೊಂದು ಹೊಸ ಹೊಸ ರೋಗಗಳು ಸಹ ತನ್ನನ್ನು ಕಾಡಿದಾಗ ಈ ಎಲ್ಲ ರೋಗಗಳನ್ನು ಹರಡುವಂಥ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳನ್ನು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ವೈರಸ್ಗಳನ್ನು ಹೇಗಾದ್ರೂ ಮಾಡಿ ನಾಶ ಮಾಡಿಬಿಡಬೇಕು ಎಂಬಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟು ಬಂದಿರುತ್ತೆ. ಅದ್ಯಾಕಾದ್ರೂ ಈ ರೋಗಗಳೆಲ್ಲ ವಕ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ತವೋ, ಒಂದು ರೋಗ ಗುಣ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಇನ್ನೊಂದು ರೋಗ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೆ. ವೈರಸ್ಗಳೂ ಸಹ ರೋಗಲಸಿಕೆಗಳು ತಮಗೆ ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಮಾಡದಂತೆ ನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ತವೆ. ಏನ್ ಮಾಡೋದು?

ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಉತ್ತರ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾರೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು. ವೈರಸ್ಗಳನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಹತೋಟಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂಥ ಒಂದು ಉಪಾಯ ಬೇಕು ಎಂಬ ಚಿಂತನೆ ಗಾಢವಾಗಿ ಕಾಡತೊಡಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಕೆಲವೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಗುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಇನ್ನೂ ಕೆಲವೊಂದು ಬಾರಿ ಏನನ್ನೋ ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವಾಗ ಇನ್ನೇನೋ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸುವಾಗ ಇನ್ನೇನನ್ನೋ ಪಡೆಯುವುದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ತೀರಾ ಸಾಮಾನ್ಯ. ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ಇದೇ ರೀತಿ ಅಚಾನಕ್ ಆಗಿ ಸಿಕ್ಕಂಥವು.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಮಾತು ಯಾಕೆ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿ ಬಂತು ಅಂದ್ರೆ ರೋಗವನ್ನು ಹರಡುವಂಥ ವೈರಸ್ಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅಚಾನಕ್ ಎಂಬಂತೆ ಒಂದು ದಾರಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಶಾರ್ಕ್ ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಾಗಿ ಕಾಣ್ಸುತ್ತೆ, ಅದ್ರಲ್ಲಿರೋ ವಿಶೇಷ ಏನು ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ರು. ಹೀಗೇ ಹುಡುಕ್ತಾ ಇರಬೇಕಾದರೆ ಶಾರ್ಕ್ ಮೀನು ಕೇವಲ ತನ್ನ ದೇಹದ ಹೊರ ಭಾಗದಲ್ಲಷ್ಟೇ ದೃಢಕಾಯದ್ದಾಗಿರುವುದಲ್ಲ, ದೇಹದ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿಯೂ ದೃಢಕಾಯವಾಗಿದೆ. ಅಂದರೆ ಎಂಥದ್ದೇ ವೈರಸ್ಗಳನ್ನಾದರೂ ತಡೆಗಟ್ಟಬಲ್ಲಂಥ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ಶಾರ್ಕ್ ದೇಹದ ಕೋಶಗಳಲ್ಲಿರುವಂಥ ಕೊಬ್ಬಿನಂಥ ವಸ್ತು ವೈರಸ್ಗಳನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲದೆ ತನ್ನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಿ ವೈರಸ್ಗಳ ವಂಶೋತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನೇ ಅಡ್ಡಹಾದಿ ಹಿಡಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ವೈರಸ್ಗಳು ವಂಶೋತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುವಂಥ ರೆಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ವಿಚಾರ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಮನುಷ್ಯರ ಮೇಲೂ ಯಾಕೆ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಬಾರದು? ಚಿಂತನೆ ಮೂಡಿದ್ದೇ ತಡ, ಪ್ರಯೋಗ ಶುರುವಾಯಿತು.

ಅದು ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್

ಶಾರ್ಕ್ ನ ಜೀವಕೋಶಗಳಲ್ಲಿದ್ದಂಥ ಕೊಬ್ಬಿನಂಥ ವಸ್ತುವೇ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್. ಈ ಸಂಯುಕ್ತವಸ್ತುವನ್ನು ಈಗಾಗಲೇ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಗೆ ಒಳಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಇದು ಪರಿಹಾರ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆಯೇ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದು, ಮನುಷ್ಯರ ಮೇಲೆ ಇದನ್ನು ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈಗ ಹೊಸದಾಗಿ ಇದರ ಗುಣಗಳು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ, ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ರೋಗಗಳಿಗೆ, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವಂಥ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಔಷಧಿಯನ್ನಾಗಿ ಇದನ್ನು ಬಳಸಬಹುದೇ ಎಂಬ ಚಿಂತನೆ ನಡೆದಿದೆ. ಡೆಂಘೀ, ಚಿಕೂನ್ಗುನ್ಯಾ, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಮೊದಲಾದ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಔಷಧಿಯಾಗಬಹುದು ಎಂಬ ತರ್ಕ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳದ್ದು.

ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ಮತ್ತು ವೈರಸ್ ಸೋಂಕುಗಳನ್ನು ತಡೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ಲಸಿಕೆಗಳಿವೆ, ಗುಳಿಗೆಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ಇಂಥ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ತಡೆಯಬಲ್ಲ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿರುವಂಥ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳನ್ನು ತಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಥವಾಯಿತು ಎಂದಾದರೆ ಆ ನಂತರ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳಿಂದ ರೋಗಗಳೇ ಬರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಯೋಚನೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದೆ. ಇದೇ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ತಮ್ಮೆಲ್ಲ ಪರಿಶ್ರಮ, ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಮೇಲೆ ಪ್ರಯೋಗಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಜಾರ್ಜ್ ಟೌನ್ ವಿವಿಯ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು.

ಈ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಎಂಬ ಸಂಯುಕ್ತವನ್ನು ಮೊದಲು ಪತ್ತೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಮೈಕೆಲ್ ಝಾಸ್ಲಾಫ್. 1993ರಲ್ಲಿ. ಶಾರ್ಕ್ ಗಳು ತಮಗೆ ಎದುರಾಗಬಹುದಾದಂಥ ಸುಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳ ಸೋಂಕಿನಿಂದ ಹೇಗೆ ರಕ್ಷಣೆ ಪಡೆಯುತ್ತವೆ? ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವಂಥ ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಎಂಥದ್ದು? ಎಂಬೆಲ್ಲ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮೈಕೆಲ್ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗ ಸಿಕ್ಕಿತು ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್. ಈ ಸಂಯುಕ್ತದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅದು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಉಂಟುಮಾಡಬಲ್ಲಂಥ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿದೆ ಎಂಬ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಯಿತು. ವೈರಸ್ಗಳನ್ನೇ ತಡೆಗಟ್ಟುತ್ತವೆ ಎಂಬುದೂ ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ನಂತರ ಪ್ರಯೋಗಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ಶುರು. ಅವರ ಈ ಪ್ರಯೋಗಗಳೇ ಇಂದು ಹೊಸದೊಂದು ಭರವಸೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ.

ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಧನಾತ್ಮಕ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂಥ ಕಣ. ಇದು ಜೀವಕೋಶವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಋಣಾತ್ಮಕ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶ ಹೊಂದಿರುವಂಥ ಮೆಂಬ್ರೇನಿಗೆ (ಜೀವಕೋಶದ ಪದರ) ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಈ ಮೊದಲೇ ಜೀವಕೋಶಗಳನ್ನು ಸೇರಿ ಆ ಕೋಶಗಳ ಒಳಪದರಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವಂಥ ಧನಾತ್ಮಕ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶದ ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳ ಸುತ್ತ ರಕ್ಷಣಾ ಹೊದಿಕೆಯಂತೆ ಚಾಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಜೀವಕೋಶವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಧನಾತ್ಮಕ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶದ ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕಾಡುತ್ತವೆ. ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ವೈರಸ್ಗಳು ವಂಶಾಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದಾದರೆ ಈ ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳು ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಿಗಲೇಬೇಕು. ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಹೊದಿಕೆಯಿರುವಾಗ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಈ ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳು ಸಿಗುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?

ಇಂಥದ್ದೊಂದು ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿರುವಂಥ ಇನ್ನೊಂದು ರಾಸಾಯನಿಕದ ಪರಿಚಯ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಿಗಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಭರವಸೆಯ ಪ್ರವಾಹವನ್ನೇ ತಂದಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮೈಕೆಲ್.

ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಉಪಕಾರಿಯಾದೀತೇ?

ಶಾರ್ಕ್ ಮೀನುಗಳಲ್ಲಿ, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಡಾಗ್ ಫಿಶ್ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವಂಥ ಶಾರ್ಕ್ ಗಳ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಈ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್  ಹತ್ತಾರು ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಇರಬಹುದು. ಶಾರ್ಕ್ ಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ಕೊಡುತ್ತಿರುವಂಥ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಉಪಕಾರಿಯಾಗಬಹುದೇ?

1993ರ ಬಳಿಕ ಇದುವರೆಗಿನ ಸಂಶೋಧನೆ, ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಇದು ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿಯೂ ಉತ್ತಮ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಲೇಬೇಕು. ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿ ಇದು ಸುಮಾರು 5-6 ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಲ್ಲುದು ಎಂಬುದನ್ನು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಈಗಾಗಲೇ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರಯೋಗಗಳು ನಡೆದ ಬಳಿಕ ಯಾವ್ಯಾವ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳನ್ನು ಇದು ತಡೆಯಬಲ್ಲ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಾಗಬಹುದು. ಆದರೂ ಇಲ್ಲೊಂದು ಅಪಾಯವಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮೈಕೆಲ್.

ಅಪಾಯ ಇರುವುದು ಮನುಷ್ಯರಿಗಲ್ಲ. ಶಾರ್ಕ್ ಗಳಿಗೆ! ಕಾರಣ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಸಿಗಬೇಕು ಎಂದಾದರೆ ಅದನ್ನು ಶಾರ್ಕ್ ಗಳಿಂದಲೇ ತೆಗೆಯಬೇಕು. ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಅದು ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಸಿಗಬಹುದು ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ತೆಗೆಯುವುದಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಶಾರ್ಕ್ ಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯುವುದರಿಂದ ಒಂದೆಡೆ ಈ ಕಾರ್ಯದಿಂದ ಶಾರ್ಕ್ ಗಳಿಗೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಎನ್ನಿಸಬಹುದು. ಹಲವಾರು ಶಾರ್ಕ್ ಗಳು ತಮ್ಮ ಜೀವವನ್ನೇ ಬಲಿ ಕೊಡಬೇಕಾದಂಥ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎದುರಾದೀತು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಶಾರ್ಕ್ ಗಳನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಹಿಡಿದು ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ತೆಗೆದು ನಂತರ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುವಂಥ ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಶಾರ್ಕ್ ಮೀನುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ತೆಗೆಯುವಂಥ ದಂದೆಯೂ ಶುರುವಾಗಬಹುದು. ಇದು ಶಾರ್ಕ್ ಮೀನುಗಳ ಜೀವಕ್ಕೇ ಮಾರಕವಾಗಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೇ ಯಾವ ಜೀವಿಗಳು ಕೂಡಾ ತಮ್ಮ ಆವಾಸ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಧಿಕ ಮನುಷ್ಯನ ಕಾರ್ಯಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕಿರಿಕಿರಿ ಎನ್ನಿಸಿ ಆ ಆವಾಸ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಡೆ ಹೋಗುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ತಮಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂಥ ಸ್ಥಳ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದಾದರೆ ಅದೇ ಕೊರಗಿನಲ್ಲಿ ವಂಶಾಭಿವೃದ್ಧಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಆ ಜೀವಿ ಅವಸಾನದತ್ತ ಹೊರಟಂತೆಯೇ ಸರಿ! ಸ್ಕ್ವಾಲಮೈನ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳನ್ನು ತಡೆಯಬಲ್ಲುದು, ಅದು ಮನುಷ್ಯರಿಗೂ ಸಹಕಾರಿಯಾದೀತು. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋಣ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ಶಾರ್ಕ್ ಮೀನುಗಳಿಗೆ ಅನನುಕೂಲವಾಗದಿದ್ದರೆ ಆಯಿತು.